मागणे सरणावरील.

आजच का तुझे असणे उसने वाटे,
गुलाब कोमेजतोय, पण फुललेत काटे

आजच का तुझा गंध भासे उपरा,
पारिजातकाच्या आसवांनी भिजातोय डोळ्याचा कोपरा

तुझे रुसणे आणि हसणे तेंव्हा होते सोनसळी
मग आजच का चंद्र किरणात भाजून निघतेय मासोळी

नको होवूस आरक्त , सांज अवतरेल आभाळी
सलज्ज मोहक हसू तुझे , गालावरती  थरथरेल खळी

मागणे आता एकच या कलत्या सांजवेळी
नकोत शपथा, नकोत आठवणी, या बकुल तरुतळी ....

नको मांडूस नवा खेळ,असता मी या सरणावरी
चिमुटभर राख भांगात भर, माझी चिता विझल्यावरी