कलता सूर्य डोंगरामागे, पाऊले चालती झपा झपा
ओढ घराची लागता, चढ वाटे सोपा सोपा
सरकली झाडामागे उन्हे,जशी ललाटीची बट
उतरली कातर सांज, जणू काजळीचा घट
दाटणाऱ्या अंधाराला, लूक लुकत पाही चांदणी .
पाऊले घराकडे धावती, पोर वाट पाही अंगणी.
क्षिताजापार उडाली पाखरे, सांडत चांदणे वाटेवर
कसे तुडवू याला म्हणत,वारा धावे सभोवार
वाजता पाउल झोपडीशी,झेपावले ते तान्हुले
चुली समोरुनी मंद हास्य,मनोमनी सुखावले
अन तिरपा कटाक्ष,सांडला डोळ्यातून
सरला दिवस कष्टाचा,फुलला भाकरीचा भास्कर
मी निरोप दिला काळजीला,
अन माझ्या लक्ष्मीत मज भेटला ईश्वर
No comments:
Post a Comment