रिती ओंजळ !

झुळूक वाऱ्याची दुरुनी  अलवार आली
मनातील आठवणींची  तार झंकारली

जरी भेटलो होतो नुकताच तिला मी
वाटत राहते  जणू युगे युगेच लोटली

आज स्वप्नात येत तिने जागविले
डोळ्याची कड होती ओथंबली

वाटले वाट पाहील त्याच वळणावरी
म्हणुनी पावले आपोआप वळाली

पाठमोरी सहजच  जाता पुढे ती
माळलेला गजरा ओघळून गेली

परिमल त्या सुकलेल्या बकुळीचा
मनीचा परिसर गंधाळून गेली

कधी  गुंतलो कसे गुंफलो
या कोड्यातच मने आक्रंदली

तिचे घेवूनी  दान सर्वस्वाचे
ओंजळ माझी रितीच  राहिली