शांत तळ्याकाठी तो एकटाच बसलेला
मनाचा कोरडेपणा चेहऱ्यावर उतरलेला
आभाळाचा करडेपणा तळ्यात उतरलेला
निशब्द परिसरात एकांत होता गढुळलेला
शांत तळ्यात त्याने एक खडा टाकला
वलायांकित लाटांचा थरार त्यालाच येवून भिडला
आठवणींचे मनतरंग दूरवर सरकले
तळ्यातील जलतरंग अस्मानी भिडले
काय मिळाले त्याला तळ्याला त्या जखमी करून
आपलीच खपली आपल्याच हाताने पुन्हा ओचकरून
जर आला होता घरापासून दूर सारे विसरण्यासाठी
तर का टाकला खडा आठवणींचा तळ गाठण्यासाठी
.
No comments:
Post a Comment